Gezintuigen

In elke familie worden de zintuigen van tijd tot tijd getest.
Bron: refinedguy.com

Sinds we ons bijna drie jaar geleden aan onze voortplantingsdriften overgaven en aan ongebreidelde gezinsuitbreiding begonnen, is niet enkel onze gezinssamenstelling geëvolueerd. Sommige veranderingen waren van ingrijpende, overduidelijke aard, zoals een grotere auto, veel meer leven in de huiselijke brouwerij en minder (nacht)rust. Andere waren dan weer subtieler. Een schoolvoorbeeld daarvan zijn onze zintuigen en hoe ze mee veranderd zijn. Bij ons, het ouderlijke paar, zijn ze vooral verscherpt. Bij Flappermans en Bassieman zijn ze nog in volle ontwikkeling, maar nu reeds van uitmuntende kwaliteit.

Het ouderlijke paar
Als er één zintuig is dat zeker en vast aangescherpt werd de voorbije drie jaar, dan is het wel ons gehoor. Simultaan met de kinderworp, lijkt de natuur beide ouders immers ook een stel nieuwe oren aan te meten. Gevolg is dat een mens het gekrijs van Flappermans of Bassieman van kilometers ver weet te ontwaren. Zet ze bij wijze van spreken tussen een school andere blèrende aapjes, in een ooromdraai heeft een vader of moeder geconstateerd of het zijn of haar aapje is dat hevig geagiteerd is. En het gaat zelfs verder: zelfs als ze slapen, hoor je van tijd tot tijd krijsende kinders. Maar dat kunnen evengoed stemmetjes in het hoofd zijn.

Flappermans en het filmkakske van Corfu.
Zie ze (Floor) glimmen van trots.

Jammer genoeg is ook ons reukorgaan mee geëvolueerd met het ouderschap. Een vers drolletje dient slechts pas geproduceerd en de geur baant zich reeds een weg naar de vaderlijke/moederlijke neus. Dat heeft vooral voordelen voor de kleine spruit, die zo minder lang in de shit zit. Voor een ouder heeft het vooral nadelen, nadelen die hier geen verder betoog behoeven. Het veinzen van een verkoudheid en een verstopte neus door een van de partners kan daarbij leiden tot interne twisten.

Ten slotte is ons zicht er natuurlijk ook op vooruitgegaan: onze opmerkzaamheid wordt dagelijks getest door één van die twee of door beiden. Wederom kan het veinzen van vroegtijdige cataract of dichtgeëtterde ogen door een van de partners daarbij leiden tot interne twisten.

Flappermans & Bassieman
Het zintuig dat bij dochterlief het meeste opzien baart, is ongetwijfeld haar reukcapaciteit. Koekjes, chips en andere gezonde brol: geen plaats in huis is veilig voor haar neus. Sinds enkele dagen is ze ook gevoelig voor geuren buitenshuis. Toen ze immers met mama langs het station van K-Town passeerde, zei ze opeens doodserieus: "Mama, ik ruik frietjes." Binnenkort is ook de Smulwagon niet meer veilig voor Flappermans...

Bij Bassieman ligt het iewat anders: het ventje voelt dingen. Niet zozeer letterlijk - wat niet wil zeggen dat hij gevoelloos als een leproze is -, maar vooral figuurlijk. Het duidelijkste voorbeeld daarvan zijn onze afstandsbedieningen. Vindt een mens het kaske van den digicorder niet meer terug? Zet Bassieman bij de salontafel en in een wip heeft dat opdondertje de afstandsbediening gevonden. Heel nuttig, maar soms ook heel irritant, als de tv opeens verspringt tijdens de grote finale van Iedereen Beroemd of Braambos.

U weet waar u ons kunt vinden dit weekend.
Bron: fagel.nl

Kortom: onze gezintuigen zijn allemaal aan verandering onderhevig geweest de voorbije drie jaar en zijn het nog steeds. Bij moeder en vader hoeven ze niet noodzakelijk nog verder aangescherpt te worden door de kroost. Bij Flappermans en Bassieman mogen en moeten ze natuurlijk nog verder gefinetuned worden. Daarom gaan we dit weekend met Floor en een hondenfluitje aan de slag. Bas laten we eens naar truffels zoeken.